ZIMOWY ZIELNIK

Zimowe mrozem wybielanie nadaje roślinom wyjątkową lecz kruchą oprawę.
"Ubrane" w kryształki szronu, szlachetnieją nawet chwasty, a łąka lśni osypującym się na wietrze lodowym pyłem.

TROCHĘ ZIMY

Żeby nie było, że zimą to nic zupełnie.

Nastał wszak dzień, kiedyż to nałożyły się sprzyjające czynniki zewnętrzne oraz wewnętrzna ochota :)

No i napstrykałam fotek stanowczo za dużo, z takimże efektem (po rozległej selekcji negatywnej).

Mróz fajny, taki na miarę i owa cudna, zimowa cisza nad Zalewem i w lesie.

Lód gruby solidny i w oddali po Zalewie kładem jeździli.

Myślałam, że dla rozrywki ale to chyba rybacy, przystawali i kontrolowali otwory dla ryb, w które wkładali wiązki trzciny.

Słonko ostre i od śniegu oślepiająco się odbija, idę i strzelam jak najęta, aż nagle między drzewami widzę na skraju trzcin stojącego dziczka - bidulę.

Lekko kołysząc się jak w transie, wygrzewa się z lubością.

Myślę chory bo na mój widok uniósł leniwie głowę i nic.

Stoję i czekam, pewnie zaraz ruszy, a tu dalej nic.

W końcu postanowiłam zmienić obiektyw ale zanim zdjęłam szeroki i podpięłam armatę, nim wycelowałam to w dziku odżył instynkt i podreptał.

TROCHĘ KWIECIA.

 Dziś spadł pierwszy śnieg, a ja nieco na przekór zimowej scenerii wyszukałam kwiatowe rozmaitości.